Onze eerste week in Maleisië

Het is gelukt! Op de valreep hebben we toch nog de beroemde kiwi gezien! Zelfs in de dierentuin was het lastig om deze vogel te spotten, het zijn namelijk nachtdieren, maar na lang turen en zoeken in het donker hebben we er ééntje erg goed en van dichtbij kunnen bekijken. Wat een leuk beest. Wij blij, kunnen we met een gerust hart het land uit! We genieten verder ook erg van ons dagje dierentuin. Het is gezellig, mooi weer en de dierentuin is mooi opgezet. Onze laatste dag in Nieuw-Zeeland vliegt om en voordat we het weten is het alweer donderdag, de dag van onze vlucht naar Maleisië.

We hadden verwacht dat Puk het vliegen wel zat zou zijn na haar eerste eindeloze vlucht van bijna 24 uur, maar neehoor... Mevrouw staat te juichen en te springen, omdat we weer gaan vliegen en eindelijk naar Maleisië gaan! Het gaat dan ook weer supergoed in het vliegtuig. Na de Lion King, Big feet en spelletjes op de tablet valt Puk op mijn schoot in slaap en als ze wakker wordt, staat het vliegtuig alweer aan de grond. Eerste reactie: juichen, want we zijn in Maleisië. Tweede reactie: "maar ik wil nu vliegen naar Arnhem, want ik wil nog een keer van het leeuwtje zien" Tja Puk, over 2, 5 week...

We komen aan in het donker (nog steeds 26 graden); Kuala Lumpur is één en al lichtjes en activiteit, Puk vindt het prachtig. Voor het eerst in 5,5 week slaapt ze trouwens weer in een eigen bed. Ook dat gaat boven verwachting goed. De volgende dag verkennen we de buurt een beetje, onder andere de beroemde Petronas twin towers. Op straat komen we een dode rat tegen, Puk vindt het interessant en eng tegelijk en heeft het er de hele middag over. Wij vinden de stad maar niks; de mensen zijn er niet vriendelijk en het is er druk en benauwd, dus we zijn blij dat we de volgende dag al doorvliegen naar Borneo, naar de jungle.

Borneo is in één woord geweldig! Vooral het resort waar we bijna de hele week verblijven is fantastisch mooi. Het ligt midden in de jungle, op de Santabong peninsula en na één dag is het al een betere jungle-ervaring dan we zeven jaar geleden in Thailand hebben gehad. Overal hoor je de cicades, je ziet mooie vogels en vlinders en het hoogtepunt: een hele groep silver leaf monkeys die geregeld voorbij komt slingeren door de bomen. We slapen vijf nachten lang in een soort boomhut: een houten huisje zes meter boven de grond, met overal om ons heen jungle en vanaf de veranda uitzicht op zee. Één dag komen de aapjes zelfs voorbij onze boomhut, dus op ooghoogte, wat een supervaring is, echt genieten! We hebben goed zicht op één van de moederapen met een knaloranje baby aan haar buik; Puk zegt dat ze bijna moet huilen, zo blij is ze! Andere dieren die we rondom de boomhut zien: flying lemurs, megaspinnen (zie foto, een betere foto volgt als we weer thuis zijn), verschillende soorten eekhoorns, slangen, gekko's, hagedissen in alle soorten en maten, mieren van wel drie centimeter lang, enzovoort. We komen hier dus goed aan onze trekken wat wildlife betreft! Puk blijkt trouwens een kei te zijn in wild spotten; ze ziet de meeste hagedissen als eerste en wijst ze ons dan aan!

De eerste dagen in het resort doen we het rustig aan en is het af en toe best pittig. Net als in de eerste week in Nieuw-Zeeland moet Puk weer even in het ritme komen en geeft ze de eerste dagen flink tegengas. Gelukkig hebben we een prachtig strand vlakbij en de vele dieren om haar af te leiden en het onszelf wat gemakkelijker te maken. Na een paar dagen acclimatiseren gaan we met een bootje naar Bako NP, een prachtig stukje oerwoud op een ander schiereiland. Onderweg komen we langs een school vissen die boven het water uitspringt. Eentje belandt in de boot, wat Puk natuurlijk helemaal geweldig vindt. Op Bako doen we een korte jungletocht die eindigt op een mooi stukje strand. We zien makaken, maar helaas niet de neusaap, die vooral ik en Puk heel graag wilden zien. Met de boot gaan we naar een nog paradijselijker strand waar we picknicken en Puk zichzelf tekent in het zand (zie foto). Op de terugweg in de hotsende en klotsende boot valt Puk heerlijk in slaap. 's Avonds genieten we van de derde prachtige zonsondergang op een rij, terwijl wij ons tegoed doen aan een heerlijk gerecht en Puk een berg kale rijst opeet. We hebben ons er inmiddels bij neergelegd dat Puk deze weken zal leven op rijst, kale toast en af en toe wat fruit. Oja, en pannenkoeken tijdens het ontbijt!

Dinsdag gaan Puk en ik naar de Sarawak cultural village. Sarawak is de naam van het gedeelte van Borneo waar we zitten en de cultural village kun je zien als een soort openlucht museum. We bekijken de traditionele longhouses en andere huizen en sluiten de middag af met een culturele dansvoorstelling. Puk is erg onder de indruk van de meisjes in hun prachtige jurken en klapt na elk nummer enthousiast mee.

Op onze laatste dag in het resort ga ik met een tour mee naar de mangroves en een eilandje vlak buiten de kust om te snorkelen. Onderweg zien we Irrawaddy dolfijnen (die wat saaier zijn dan de Dusky dolfijnen in Nieuw-Zeeland) en een flinke krokodil met zijn bek wagenwijd open. Indrukwekkend!

En dan is het alweer donderdag. We hadden al een nacht bijgeboekt, maar nu moeten we toch echt verder. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van deze bijzondere plek en vertrekken we naar Kuching. Daar zitten we nu, in een fijn guesthouse met weer een relaxte sfeer en aardige mensen. Morgen gaan we op tour en zaterdag vliegen we verder naar Kota Bharu, aan de oostkust van het schiereiland van Maleisië. Vanuit daar gaan we na een paar dagen naar onze laatste stop: de Perhentian eilanden. Hopelijk is het daar net zo fijn vertoeven als hier in Borneo!

Puk trekt hier in Borneo onwijs veel aandacht. Het is hier niet zo toeristisch, je ziet vooral Aziaten en dan is zo'n klein wit meisje met 'golden hairs', zoals ze het hier noemen, erg bijzonder. In het resort was dit al zo, ookal zien ze daar meer blanken, maar hier in Kuching is het helemaal erg. Bij de drogist stonden er binnen de kortste keren drie meiden om ons heen die Puk allemaal wilden aanraken en knuffelen. Eentje gaf haar zelfs een zoen op de wang. Puk wordt er verlegen van, maar lijkt het niet erg te vinden. Toen ik haar uitlegde dat ze maar tegen mij aan moest gaan staan als ze het vervelend vond, zei ze zelfs dat die meisjes nog een keer aan haar haar moesten zitten, omdat ze dat fijn vond! Gek kind...

Jullie lezen het: na wat opstartproblemen hebben we onze draai weer gevonden. We genieten van het lekkere eten, de prachtige natuur en de relaxte sfeer. Het tropische klimaat is hier goed vol te houden, met af en toe een verkoelend windje of een fikse onweersbui van vier uur lang (gelukkig 's nachts). Volgende week ons laatste reisverslag, voordat we maandag 28 april naar Nederland vliegen. Dinsdag 29 april zijn we dan weer thuis!!

Tot snel!
Martijn, Puk en Jessica