Abu Huab - Hoada: Damaraland

De kale feiten:

·       Abu Huab > Hoada: 140 km

·       Camping: Hoada Campsite

·       Wild: 6 giraffen, grote groep springbokken, rock dassies, heel veel hagedissen, struisvogels

Vandaag rijden we door een fantastisch mooi landschap! Damaraland op zijn best! Het wordt steeds heuvelachtiger en op een gegeven moment rijden we zelfs over een bergpas heen (de Grootberg pas). De bergen zijn helemaal vlak van boven, de begroeiing is allerlei kleuren groen en bruin en de aarde en rotsblokken zijn roodbruin. De uitzichten zijn weer fenomenaal en ik baal dat we niet kunnen stoppen voor een foto (teveel bochten in de weg, waardoor stoppen gevaarlijk zou zijn). Gelukkig hebben we wel wat filmpjes van vlak voor de pas (zie video's).

Vóór de bergpas zie ik ineens een bekende vorm. Ik kijk nog eens goed, voordat ik per ongeluk vals alarm sla, maar nee, het klopt dit keer: “giraffen!!!!” (met het volume op 10+). We stoppen direct en hoe langer we kijken, hoe meer we er zien. Een heel grote, een aantal ‘gewone’ en een paar kleintjes. Verderop staat een flinke groep springbokken. Wauw! Het lijkt wel hoe noordelijker we komen, hoe meer wild we langs de weg zien.

De weg is heftig. Veel rivierbeddingen, die nu droog liggen en enorme kuilen in de weg vormen. Grote keien, mulle stukken, enzovoort. Voor de lunch komen we aan bij de camping. Deze ligt in een rotsachtig gebied. Overal zie je grote roodbruine rotsblokken en we zien dan ook enorm veel verschillende hagedissen, die in de zon liggen op te warmen. We hebben een plekje aan de rand van de camping, waar we weer het gevoel krijgen alleen op de wereld te zijn. We hebben een eigen wc (ingeklemd tussen twee rotsblokken, zonder deur, met uitzicht op de bush), douche en kookruimte. ’s Middags lopen er geiten op onze kampeerplaats, waar Puk natuurlijk weer enorm van geniet (hoezo, giraffen en olifanten? Geiten zijn net zo leuk!).

Eind van de middag gaan we via een rotsachtig paadje naar de ‘rockpool’, een zwembadje tussen de rotsen ingebouwd. Weer enorm veel hagedissen en op de rotsen onze eerste rock dassies. Ik heb het net even opgezocht; in Nederland noemen we deze beesten blijkbaar klipdassen... Vanaf ons zitje kijken we uit over de hele omgeving en we blijven een paar uurtjes om spelletjes te doen en onze reisverslagen bij te werken. Puk houdt dat van haar in een plakboek bij; deze begint steeds leuker te worden! Een mooie herinnering voor later als het uiteindelijk af is.

Aan het eind van de middag staat het vuurtje voor warm water aan en kunnen we een handwasje doen en sinds dagen weer eens goed douchen. Helaas heeft onze badkamer tal van tochtgaten, waardoor het aardig bikkelen is onder de douche. Mijn poging om de bruine sokken van Puk weer grijs te krijgen, mislukt jammerlijk en bij gebrek aan een waslijn gebruiken we de muur van 'ons' gebouwtje om alles op te hangen. We dopen de muur om tot 'de onderbroekenmuur'!